Terug naar overzicht

De Kunst en het Brouwen

september 2009
Door: Paul Langenberg

De Kunst En Het Brouwen

De vakantie heeft natuurlijk Nederland nog in zijn greep, of in ieder geval een groot deel van Nederland, het schijnt dat op sommige mistroostige plekken de vakantie alweer voorbij is. Niet fijn met dit weer want het is wel een zomer en die zomer is net zo hevig op het terrein van Moerenburg, het oude rioolgemaal waar de kunst welig tiert nu het zuiveren van water tot bijzaak is geworden.

De meeste Roerstokkers hebben nog wel meegekregen dat we op een van de laatste clubavonden bezoek kregen van Henriëtte Waal, kunstenaar, die zich deze zomer bezighoudt met haar interpretatie van het eetbaar landschap, thema van dit project aan het kanaal. Eetbaar hier wat meer te interpreteren als drinkbaar maar aangezien iedereen weet dat een bier minstens twee boterhammen is, mag dat geen probleem zijn.

Raar?

Gewoon bier brouwen is natuurlijk wel een kunst maar gewoon bier is voor een habbekrats te koop in de supermarkt en waarom gewoon doen als je ook ongewoon kunt doen. Dus hop kan maar waarom geen gras? Het landschap is bezaaid met bloemen, zaden, bladeren, planten, kruiden, etc., dus waarom zou je die niet gebruiken om eens wat anders te maken? Kortom, doe eens iets anders. Ondergetekende was er wel voor te porren en mocht als eerste zijn installatie transporteren naar het terrein van Moerenburg om aldaar op locatie te brouwen. Officieel was er geen stromend water maar de natuur dacht daar anders over en besproeide ons rijkelijk met regen. Brouwen met regenwater zou ook best kunnen en wie weet wat het oplevert.

Gewoon

Het eerste bier was nog gewoon bier, althans, er werden geen bijzondere toevoegingen gebruikt of je moet spelt als iets bijzonders beschouwen. Voor Henriëtte ging het erom de kunst van het brouwen machtig te worden, kennis van het proces en kennis van het gebruik van de diverse materialen. Omdat de voorbereidingstijd nogal beperkt was had ik niet zo goed nagedacht over de receptuur. Het gevolg was dat ik een te zware hopsoort gebruikte voor een speltbier. Bij een eerste proef na een week op de fles stond mijn gezicht dan ook niet in de “lekkerstand”. Dat had ook te maken met de reeds genoemde zomer die de gisttemperatuur tot grote hoogte opdreef. In eerste instantie leek het bier meer geschikt als velgenreiniger maar de tijd heelt alle wonden en na enige weken evolueerde het bier tot een smakelijk zomerbier.

Aankoop

De boer, hij ploegde voort, en Henriëtte bleef ook niet stilzitten. Diverse leden toonden zich bereid om zich in te zetten voor het project. Zij toonden hun materialen, vertelden over hun manier van brouwen en gingen mee om spullen in te kopen. Op naar Brouwland in België en het lukte Henriëtte om in korte tijd veel spullen te verzamelen. Het is nog lang niet klaar want het moet ook nog een rijdende brouwerij gaan worden dus er zal nog wat gelast, geschroefd en geprobeerd moeten worden voor het zover is. Ondergetekende mocht nog een keer meedoen met brouwen en dit keer hoefde hij al veel minder mee te nemen want veel was er al, bijvoorbeeld een glanzend gistvat van roestvrij staal. Bij wijze van experiment werd op het laatst wat rode klaver toegevoegd, die rook best lekker. Evenals de eerste keer was er weer regen genoeg, toch gek in zo’n mooie zomer. Of het ook smaakt moet nog blijken maar het lijkt zeker niet onmogelijk.

Drinken en eten

Het thema van dit kunstproject is eetbaar landschap dus drank alleen kan niet voldoende zijn. Naast de brouwerij is er dan ook iemand die ter plekke een veldkeuken heeft gemaakt en vissen bakte door er klei omheen te kneden en de vissen dan in het vuur te leggen. Er is een eetbare bloementuin (nooit geweten, dat je zoveel bloemen kunt eten), er was een chocoladeproeverij van chocola met diverse kruiden ( lavendel chocola blijkt erg lekker te zijn) en nog veel meer. Kortom, er is veel te doen.

Anders

Het kunstproject in de Moerenburg lijkt in ieder geval een brug te slaan tussen de ambachtelijke brouwers en de wereld van de kunsten. Het gewone wordt anders, het andere wordt gewoon.

Het terrein op zich is al de moeite waard om te bekijken en er waren op de Zondagen dan ook veel Roerstokleden te zien naast de kunstminnaars (die vaak ook wel een lekker bier lusten).

Nu maar hopen dat veel mensen zich geroepen voelen om op een mooie Zondag, die zijn er dit jaar veel, eens even langs te rijden en zich te laten verbazen over wat een landschap te bieden heeft aan smaken.

Komt dat zien, iedere zondag en café Zomerlust is vlakbij, dat moet toch een geruststelling zijn.

Paul Langenberg

Terug naar overzicht