Overschuimers 01-2010

Overschuimers

Terwijl Pol in een goed verwarmde woning achter het toetsenbord kruipt, valt buiten huize De Schuimer nog wat sneeuw. Alsof er nog niet genoeg ligt, de buitendeur kon al bijna niet meer open want de wind had een sneeuwwal van wintersportachtige allure tegen de deur opgeblazen. Pol kreeg al visioenen van lange skitochten door de versgevallen sneeuw die natuurlijk steevast eindigen in een vrolijke berghut waar de Jagerthee het heerlijke aroma van Strohrum verspreidt. In meer sombere visioenen eindigt de wervelende skitocht dan in een diep ravijn maar dit weer is voor “feelgood movies” dus met een happy-end en daarom komt dan alles natuurlijk alsnog goed. De Sint Bernardshond komt kwispelend langs met om zijn nek zijn vaatje. Ook in de bergen is de tijd gewoon voortgegaan dus denk niet dat er in dat vaatje standaard rum zit. Welnee, via satellietverbinding kan de ongelukkige brokkenpiloot met zijn I-phone naar een keuzemenu ingebouwd in de halsband van de hond die dan langskomt met het drankje naar keuze. Nou ja, het was maar een visioen, voorlopig moet Pol het doen met een stevige wandeling door het nabijgelegen bos. Zonder Sint Bernard maar wel met zijn eigen honden die iets kleiner zijn uitgevallen (ook geen vaatje om hun nek) en met dank aan haar werkgever ook met zijn geliefde die vanwege diezelfde sneeuw vrij heeft gekregen. De zondag kan niet meer stuk.

Brouwen zit er even niet in, lawine gevaar bij de schuur waarin de brouwinstallatie staat, bevroren waterleidingen, onneembare sneeuwwallen bij de achterdeur, sneeuwstormen die de gemiddelde ijsbeer uit zijn berenvel blazen, een afgedreven Orka in de achtertuin die ergens bij de Barentszzee een afslag heeft gemist en zich met het huidige weertype prima (en met veel eetlust) in Tilburg ook prima thuisvoelt. Kortom, weer om alleen naar buiten te gaan voor een wandeling en dan weer lekker naar binnen om vandaar uit te kijken naar hoe mooi de wereld is als ze is bedekt is met een dikke witte deken die nog steviger is dan de romige laag die men in Dublin op de Guinness weet te tappen.

Een mooie dag om even niets te hoeven, liever niet de weg op, niet op de step naar de trein (hooguit per hondenslee maar daarvoor zijn de honden van Pol niet echt geschikt). Wel lekker even naar buiten om de kou te voelen. Lekker hand in hand door de sneeuw terwijl de honden opgewonden om ons heen springen.

Het is vandaag de kortste dag en dus de langste avond om het wat positiever te zeggen. Wie bijtijds heeft gebrouwen (of desnoods de winkel heeft bezocht) kan dan laat in de middag een lekker winterbiertje pakken.

Het werk, de economische crisis, ze moeten maar even wachten, we horen de plicht vandaag niet roepen want de sneeuw dempt alle geluid.

Een mooie witte laag is wat de brouwer wil en niet alleen de brouwer, de hele wereld als een grote overschuimer, hoe mooi kan het zijn.

Pol de Schuimer