Terug naar overzicht

Overschuimers 09-2010

september 2010

Overschuimers

 

Na de zomervakantie valt het altijd tegen als je weer de gewone dingen moet gaan doen. Stofzuigen, de hond uitlaten, boodschappen doen, je mail lezen en natuurlijk ook een stukje schrijven voor de Roerstok. Tegelijkertijd heeft het ook wel iets geruststellends, je hoeft niet steeds te bedenken wat je nu weer zult gaan doen want de routineklussen vullen het grootste deel van de tijd al in. Blijft staan dat Pol weer iets op het scherm moet toveren wat dan later langs elektronische weg naar de hoofdredacteur gaat (ja, hij gaat gelukkig nog door) die het als alles goed is weer naar het papier dirigeert.

Pol beseft dat het papier waarschijnlijk ooit gaat verdwijnen zoals ook de sabeltandtijger zijn vervaarlijke strooptochten voorgoed heeft gestaakt. Steeds meer brouwclubs gaan ertoe over om hun blad alleen nog digitaal te verspreiden, brouwen in bits en bytes. Dat heeft natuurlijk veel voordelen, de club hoeft geen postzegels meer te betalen, er is minder papier nodig waardoor er minder bomen hoeven te worden omgehakt. Daardoor zullen weer minder diersoorten het droeve lot van de al genoemde sabeltandtijger hoeven te ondergaan en kunnen we langer genieten van zeldzame diersoorten als de dwarsgestreepte-geelgevlekte steltlopende boskoekeloeris en van zeldzame planten als het grootbladige rode rietreutelbloempje. Pol hoopt maar dat er niet teveel echte biologen dit stukje lezen want dan zou hij wel eens door de ecologische mand kunnen vallen, maar ach, het gaat om het idee.

De vooruitgang is niet te stuiten, dat weet Pol ook wel. Tijdens de vakantie aan de Moezel in (vakantieland nr. 1 !!!) Duitsland viel het Pol ook op dat niet alles meer zo was als 35 jaar geleden toen Pol nog vanwege zijn geringe omvang werd uitgenodigd om te solliciteren als schoonmaker van wijnvaten. Die waren toen nog van hout en de opening was net groot genoeg om de fijner gebouwde mens erdoor te laten. Dan kon de wijnsteen eruit geboend worden. Niets meer van dat al, de gistvaten zijn net als in de brouwwereld van roestvrij staal en schriele jongens komen er niet meer aan te pas. Die zijn er ook al steeds minder want net als in de rest van de wereld neemt in Duitsland de omvang der mensen recht evenredig toe met het aantal filialen van McDonalds dat wordt geopend. De huidige generatie is niet zelden lid van de veelvoorkomende ondersoort “Homo Spekkus”. De kinderen hebben dan ook veel plezier gehad in het becommentariseren van de voorbijgaande “ Speckenbauchlers”. Het Nederlands lijkt wel veel op het Duits maar gelukkig niet genoeg om alle besproken voorbijgangers tot een volledig begrip te brengen van wat er over hen werd gezegd. Waarschijnlijk maar goed ook want nu was de vriendelijkheid van de Duitsers nog heel groot, dat zou wel eens anders kunnen zijn als ze hadden begrepen dat de besproken kwaliteit van het spek niet alleen die van het Schwein betrof.

De nieuwlichterij heeft er gelukkig niet toe geleid, dat alles minder is geworden, de Moezel stroomt nog gewoon door en is zelfs veel schoner geworden zodat zwemmen ongevaarlijk is geworden en de wijn is er ook niet minder van geworden. Niet in kwantiteit en niet in kwaliteit.

Erg lekker, zo’n frisse en droge Riesling en ook de bieren zijn niet te versmaden. Omdat het toch vakantie was en alles fijn nam de consumptie toe zodat Pol op de terugreis toch moest constateren, dat er meer Pol was dan op de heenweg.

Als het blad dan een virtueel blad moet worden, dan kan het drinken van bier en wijn misschien ook maar beter een virtueel proces worden. Het overtollige buikspek is dan vast ook makkelijker met een anti-spek programma ( BaconWare?) te verwijderen. Vooruitgang!!

 

Pol de Schuimer

 

Terug naar overzicht