Terug naar overzicht

Overschuimers 09-2011

september 2011

Overschuimers 09-2017

Met veel leedwezen werd over het algemeen gereageerd toen Pol vertelde dat de vakantie dit jaar in Engeland doorgebracht zou worden. Grappen over niet aflatende regenbuien en lauw bier zonder schuim werden veelvuldig gemaakt maar gelukkig kan Pol zeggen dat de werkelijkheid heel anders was.

Links rijden valt in het begin niet mee en zeker het oprijden en verlaten van de rotondes is in het begin een vreemde ervaring maar het went al snel. Wel moest hij er iedere keer dat de auto gestart werd aan herinnerd worden, dat men in Engeland links rijdt maar zoals gezegd, het lukte en er zijn tot nog toe geen klachten binnengekomen van de inlanders zelf. Die hadden het natuurlijk toch veel te druk met de rellen in de grote steden waar de bakstenen in groten getale rondvlogen en de hooligans en masse proletarisch gingen winkelen.

Pol heeft er niets van meegekregen want hij zat in een klein dorpje waar ze niet eens bakstenen hebben. Wel heel veel natuursteen want daarvan zijn alle huizen gebouwd maar daar wordt blijkbaar niet mee gegooid. De tweede week zat hij in een ander huisje (cottage) in de bush en daar waren geeneens ramen om in te gooien, laat staan dat er iets te plunderen zou zijn.

Het weer was er overigens prima, geen regenjack aangehad (en nee niet zonder regenjack zeiknat geworden, het regende slechts af en toe ’s avonds en ’s nachts). Veel gelopen, veel schaapjes geteld die daar in hele kuddes op het droge stonden en waar je als wandelaar gewoon tussendoor kunt lopen want wandelpaden zijn everywhere. De kinderen ontpopten zich als onbezoldigde schapendrijvers, niet helemaal tot tevredenheid van de luidkeels blatende beesten maar ze leken er ook niet al te veel onder te lijden. Als ze toch als shoarma eindigen dan is het niet onze schuld en dan toch tenminste in goede conditie want ze renden er tot vermaak van de kinderen lekker op los.

Het is een mooi land, veel kastelen met daarbij ook vaak heel mooie tuinen, grazige weiden, glooiende heuvels, af en toe bos, wat wil een mens nog meer?

Een lekker bier natuurlijk maar ook dat is er tegenwoordig volop. Toen Pol zo’n twintig jaar geleden per fiets Engeland probeerde te veroveren was dat wel anders. Dat veroveren viel trouwens ook niet mee, want zijn krakkemikkige fiets met maar drie versnellingen bleek niet opgewassen tegen de steile heuvels van Kent. Het was vooral veel lopen naar de top en dan weer afdalen in de hoop, dat de niet al te beste remmen het nog voldoende deden om een onzachte landing tegen een Britse linksrijder te voorkomen. Toen was er buiten de pubs nauwelijks iets anders te krijgen dan pils maar nu zijn er volop winkels waar diverse brouwerijen hun bieren aan leveren. Het is wel geen Belgisch bier maar toch vaak ook erg de moeite waard, vooral de Spitfire van Sheperd’s Neame, wat een hoparoma!!. Deze brouwerij is door de Roerstok lang geleden wel eens bezocht en de gelukkigen die daarbij waren hebben ook de Harvey’s brouwerij bezocht om zich aldaar te vergapen aan de houten maischkuip. Zo’n zelfde houten constructie mocht Pol dit jaar ook zien in de brouwerij van Hook Norton waar men in het plaatsje zelf de lokale pubs nog per paard en wagen bevoorraadt. Licht alcoholisch maar toch erg smaakvolle bieren met veel gevoel voor hopdosering.

Niks mis mee dus, al moet Pol wel eerlijk bekennen dat na terugkomst een lekker stevig bier naar Belgisch type toch ook wel weer erg lekker smaakte. Het hoefde niet eens links gedronken te worden.

Pol de Schuimer

 

Terug naar overzicht