OVERSCHUIMERS

Een drukke week voor Pol, veel  avonden zijn bezet met werk, bezoek aan het ziekenhuis en de vergadering van de Roparun. Mede dankzij de leden van de Roerstok zijn de voortekenen erg gunstig op het verwerven van een goede tot zeer goede plaats op de ranglijst der ploegen met de hoogste opbrengst voor het goede doel. Veel geld is binnen, nou nog even van Parijs naar Rotterdam lopen en het is weer gepiept. Gelukkig werd Pol nog even gewaarschuwd dat het wel handig is om je paspoort mee te nemen. Parijs schijnt namelijk in een ander land te liggen en daarvoor moet je wel laten zien waar je vandaan komt.

Dat deden de jeugdige supporters van Jong Marokko deze week ook. Niet met een paspoort weliswaar maar door het zwaaien met de Marokkaanse vlag, waarna ze vakkundig het stadion gingen slopen en daarna optrokken naar het station waar de trein met een nietsvermoedende Pol erin juist Tilburg binnenreed. De ontvangst op het station was iets meer overweldigend dan Pol had verwacht, een grote horde jeugdige Marokkanen juichte Pol toe, zwaaiend met Marokkaanse vlaggen en op de voet gevolgd door een groep M.E.-ers die al even uitbundig met hun schilden en wapenstokken naar Pol zwaaiden. Reuze gezellig, dus dat leek Pol het juiste moment om de medelanders eens iets te gaan vertellen over het zelfbrouwen van bier. Misschien was het tijdstip daar toch niet geheel geschikt voor want hier en daar viel al iemand om, dus misschien was het aanmoedigen tot het maken van een alcoholhoudend product niet direct het meest aangewezen middel ter lering en vermaak.

Waarop Pol besloot dan maar gewoon naar huis te gaan, de menigte week wel beleefd uiteen, een beetje zoals de Rode zee toen Mozes ging pootjebaden, zodat de uitgang zonder kleerscheuren werd bereikt, waarmee maar weer eens wordt bewezen dat bierbrouwers deuren openen die voor anderen gesloten blijven. Pol vermoedt dat voor enkele enthousiastelingen deuren gesloten werden die voor anderen geopend blijven maar dit terzijde.

Thuis aangekomen moest er toch wel een lekkere Westmalle opengetrokken worden om de feestelijke ontvangst nog even te vieren.

De ontvangst op de Coolsingel in Rotterdam na de Roparun kan hierna natuurlijk alleen maar tegenvallen. Daar staan dan gewoon wat familieleden , vrienden en kennissen de uitgeputte lopers op te wachten. Allemaal van die bedaagde, beschaafde enthousiaste maar toch beleefde mensen die “hun” lopers aanmoedigen maar daarbij niet het stadhuis van Rotterdam strippen of de fontein op het nabijgelegen Hofplein als badkamer gebruiken. Beetje Oud-Oranje dus, misschien moeten we Jong-Marokko nog eens daar uitnodigen om het feest wat heftiger te maken? Of zullen we Oud-Marokko maar uitnodigen en kijken of die Jong-Marokko nog wat bij kunnen brengen? En daarna Jong Nederland want daarmee is het echt niet veel beter gesteld, ze verliezen niet voor niets van Jong Marokko, en wie een keer naar het journaal kijkt weet dat de voetbalsupporters van Nederlandse afkomst ook direct emplooi kunnen vinden bij een slopersbedrijf. En zij kunnen ook geen bierbrouwen.

Pol de Schuimer