Overschuimers 02-2007

Overschuimers

In het vorige clubblad kwam Pol niet voor, een excuus is natuurlijk wel op zijn plaats want verzaken is niet echt de gewoonte van Pol maar desondanks ook niet zomaar goed te praten. Pol had het even druk. Nu is dat niet echt iets heel bijzonders in deze tijd want wie heeft het eigenlijk niet druk. Gewoon druk is zelfs al niks bijzonders meer. Je moet het minstens in de vorm van een stevige triple brengen om überhaupt gehoord te worden. Als je zegt: “ ik heb het druk”, wordt je wat meewarig aangekeken. Zelfs als je op de vraag naar hoe het met je gaat, antwoordt: “ druk, druk,druk”, de triple druk vorm dus, gaat niemand je adviseren om eens een psychiater te bezoeken. Misschien dat in de nabije toekomst de quadruple vorm nog wat indruk maakt, (druk, druk, druk, druk) maar Pol waagt het dat te betwijfelen. In het moderne spraakgebruik wint gelukkig het Duits weer terrein en zou het kunnen zijn dat men überdruk is maar dan nog zal de wereld om je heen niet stilvallen. Iedereen rent immers zo snel mogelijk het leven door. Een mooie illustratie daarvan is de kreet die ergens in de vorm van graffiti verscheen na het doping schandaal van de sprinter Ben Johnson. Ergens op een muur stond geschreven: “ from hero to zero, in 9.98 seconds” Zo snel kan het gaan dus. Zo ben je wereldkampioen sprint, zo ben je niets meer.

De reden, dat Pol niet schreef, was wel gelegen in drukte. Thuis zouden monteurs (mannen met tangen, wat niet direct iets zegt over hun echtgenotes) centrale verwarming komen aanleggen. Dat deden ze ook wel maar gefaseerd. Terwijl Pol dit bericht intikt, is de verwarming nog niet werkend en steken her en der nog wat losse pijpen uit het plafond. Maar warm water is er wel uit de nieuwe combi-ketel, die nu dus nog niet echt combi is. Als alles goed is, zal morgen alles rond zijn. Althans dat hoopte Pol maar de man met de tang werd ziek en hoewel nu de helft van het huis is verwarmd, moet een deel van de woning de kou trotseren. Tenminste als er nog kou gaat komen maar dat lijkt dan eindelijk deze week te gaan lukken.

Ook leuk bij die moderne c.v.installaties is de thermostaat die erbij geleverd wordt. Vroeger was dat gewoon een draaischijfje dat je op de gewenste temperatuur zette en dan deed dat ding dat ook gewoon. Nu is er de zelfdenkende thermostaat die niet alleen zelf denkt maar ook nog leert. Ongelofelijk eigenlijk. Terwijl Pol zijn dochters vrijwel continu moet aansporen om eens iets te leren wat ze slechts na veel zeuren en met grote weerstand dan gaan proberen, leert de thermostaat zelf hoe de klimaatbeheersing zo goed mogelijk gestalte kan krijgen. Het leren hoe de thermostaat zelf moet worden ingesteld mocht je het niet eens zijn met de gedachtegang van het ding, is echter weer een klus van een geheel andere orde en vereist, jawel een groot leervermogen van de eigenaar. Een dik boekwerk probeert de eigenaar ervan te weerhouden zelf iets te veranderen aan het fabrieksmatig ingeprogrammeerde schema, dat ervan uitgaat dat we allemaal zo ongeveer hetzelfde leven leiden van rond 7 uur opstaan, 8 uur de deur uit, om 6 uur weer thuis, rond 11 uur naar bed. In het weekend meer thuis.  De verwarming slaat dan op het juiste moment aan. Teleurstellende conclusie voor Pol, ook hierin is hij niets bijzonders want eigenlijk klopt het wel heel aardig. Wat de noodzaak om de gebruiksaanwijzing echt door te worstelen ook weer kleiner maakt en aldus tot uitstel leidt. Met een beetje moeite moet het ding echter ook behulpzaam kunnen zijn bij het brouwen dus wordt het toch weer de moeite om het boekje te gaan lezen. Misschien leert het ding dan niet alleen de temperatuurinstellingen te doen maar ook hoe het alphazuur gehalte berekend moet worden, het leert immers vanzelf. Ondertussen kijken de kinderen weer eens naar een inhoudsloze film op t.v., daar leer je tenminste helemaal niets van, of het moet zijn hoe je je vader kunt stangen.

Pol de Schuimer