Terug naar overzicht

Overschuimers 03-2008

maart 2008

Overschuimers

Na vele jaren verbazing over de radicale gedaantewisseling die de bevolking van het zuiden van Nederland ondergaat tijdens carnaval, heeft Pol sinds vorig jaar de smaak te pakken. In eerste instantie leek het toch wel een feest dat teveel in de richting kwam van het dagelijks werk van Pol in de psychiatrie, mensen die niet waren wat ze normaal zijn, vreemde kleren, rare liedjes over bloemetjesgordijnen en keukendeuren, paarden in de gang en een meer dan gemiddelde vraag naar bier.

Maar het gewenningsproces voltrok zich ongemerkt. Na jaren meewarig gekeken te hebben naar vreemd uitgedoste mensen die zich normaal gesproken onopvallend gedroegen maar zich plotseling ontpopten tot buitenaardse wezens met onlesbare dorst, begon Pol de lol ervan in te zien.

Het begon met de kinderen die in het dorp van Opa en Oma als geboren Brabanders vrolijk rondhosten en zich geheel en al niet verbaasden over een omgeving waarin piraten, heksen, lopende lampenkappen, Vikingen en vuilnismannen in groten getale aanwezig bleken. Steevast met een schuimend glas bier in de hand. Ex-Rotterdammer Pol keek er aanvankelijk naar met gemengde gevoelens maar na een paar pilsjes bleek de heks naast hem toch best aantrekkelijke vormen te hebben en die haakneus vol wratten gewoon van latex en waarschijnlijk afneembaar.

Weer enige jaren verder besloot Pol dan maar de proef op de som te nemen, met de trein naar Oeteldonk was maar krap twintig minuten en dan stond je ook wel direct in een wereld die ooit Jeroen Bosch heeft voortgebracht. Die wist wel raad met al die duiveltjes, verwrongen koppen en heksen, in sombere buien denkt Pol die ook buiten carnaval wel veelvuldig te zien, maar dit terzijde. De sfeer bleek echter onverwacht goed, ondanks de aanwezigheid van randstedelingen bleef de sfeer vrolijk en vriendelijk en werd er vrolijk gekletst.

Reden voor Pol om het dit jaar nog eens te proberen in Tilburg. Den Opstoet trok voorbij bij heerlijk zonnig weer. Een vriendin was jarig geweest en schonk enige flessen Schrobbelaer met gulle hand wat de sfeer zeker niet benadeelde. Licht opgetild door de drank en door de vrolijkheid van de menigte die uit volle borst zong en er duchtig op los danste en flirtte, merkte Pol dat de geest van het carnaval hem vaardig werd.

Lichtzinnig maar niet ordinair, het bleek te kunnen, het deel van vasten en al die andere serieuze zaken die het oorspronkelijke carnaval inhoud geven, daar is Pol nog niet aan toe. Dat zal nog wel wat meer jaren van inburgering kosten maar ondertussen is het proces van assimilatie toch verder gevorderd dan Pol ooit had gedacht.

Agge moar leut het, of zoals men in Rotterdam zou zeggen, tering, wat geinig!!

Pol de Schuimer

Terug naar overzicht