Terug naar overzicht

Bezoek aan ‘Us Heit’ in Bolsward

september 2009
Door: anoniem

Bezoek aan ‘Us Heit’ in Bolsward

In het voorjaar (nou ja, juni) weer eens een keer een weekje op stap geweest in eigen land. Omdat de reistijd er dan niet veel toe doet, was een camping gevonden op het punt waar Drente, Friesland en Groningen bij elkaar komen. Na een lange rit met de caravan op een hele mooie locatie aanbeland, maar daar zal ik jullie verder niet mee vermoeien.

Na enige dagen uitrusten was de tijd aangebroken om eens te gaan kijken wat er in de omgeving allemaal te doen was. Op aanraden van de beheerder hadden we ons voorgenomen om naar Bolsward te gaan. In Groningen bestond volgens hem op papier weliswaar een brouwerij, maar die liet al zijn bier in Duitsland brouwen. En da’s natuurlijk voor een amateurbrouwer niet bijster interessant. Maar volgens hem deed brouwerij ‘Us Heit’ in Bolsward dat wel. Voor informatie over de brouwerij via het net afstemmen op de site //www.bierbrouwerij-usheit.nl

Wij dus naar Bolsward gereden en geconstateerd dat er nog enkele uren te gaan waren voordat de rondleiding om 16:00 uur van start zou gaan. Voordien was blijkbaar niet mogelijk omdat er dan gewerkt werd. Deze uren overigens aangenaam besteed in de stad zelf, waar een kermis gaande was en een grote jaarmarkt werd gehouden.

Ruim voordat de rondleiding zou beginnen waren al weer terug op het terrein en konden daar alvast een zogenaamd Twels pilsener proberen. Een aangenaam, niet al te zwaar gehopt bier.

Vervolgens werden alle bezoekers bij elkaar geroepen en kon de rondleiding beginnen.

Die begon meteen al met de mededeling dat er in de brouwerij geen foto’s gemaakt mochten worden. Iets wat ik niet goed begrijp, want wat is er nou geheim aan de apparatuur van een brouwerij, waarvan foto’s op de eigen site getoond worden? De apparatuur is overigens geheel in roestvrij staal opgebouwd, op één ketel na die gebruikt wordt voor het destilleerproces.

Dan maar geen foto’s en maar zo veel mogelijk onthouden en opschrijven.

Zo werd verteld, dat er zo’n 3000 hl per jaar werd gebrouwen. De daarvoor benodigde gerst wordt blijkbaar zelf gemout in een ter plaatse staande mout-‘ketel’. Hierdoor wordt het mogelijk om het benodigde type mout volgens eigen criteria aan te maken. Ook het maken van de mout voor de huisgestookte whisky (volgens de Schotse methode) is een van de mogelijkheden door bij het drogen van de groenmout gebruik te maken van specifieke houtkrullen.

Het schroten wordt overigens weer uitbesteed. Ik heb dan ook geen opslagplaats voor mout gezien op het terrein. En de benodigde gist wordt elke keer ingekocht en weggegooid nadat die zijn werk gedaan heeft.

Het hele brouwproces wordt vervolgens in sneltreintempo uitgelegd waarbij nauwelijks vragen uit het groepje komen. Het leek er wel op alsof iedereen alleen voor de derde helft gekomen was.

Toch moeten mij enkele zaken van het hart die mij een beetje vreemd toeschijnen.

  • In de brouwerij hangt geen enkel brouwluchtje: geen maischlucht, geen hop, geen gist; we zullen het er maar op houden dat alles goed gefilterd en verlucht wordt.
  • In de aparte gistruimte is niets te zien of te horen van een vergisting; geen geborrel, geen gistlucht; de gisting vindt plaats in staande cilindrisch-conische tanks, bovengisting in grote tanks en ondergisting in kleinere tanks!?
  • In de aparte lagerruimte heerst volgens een aan de muur bevestigde thermometer een temperatuur van 21 graden Celsius; een beetje aan de hoge kant dunkt mij.
  • Alle ruimtes hadden ook een opmerkelijk droge vloer; het brouwproces vindt blijkbaar helemaal gesloten plaats
  • Het vreemde is dan ook dat er geen leidingen lopen tussen de brouwzaal en de gistruimte en niet tussen de gistruimte en de lagerruimte. Het transport zal dus via losse slangen moeten verlopen. Verplaatsingen van de gisttanks en van de lagertanks leken mij erg moeilijk, zo niet onmogelijk aangezien er ook nog houten vaten in de ruimte en behoorlijk in de weg lagen.
  • Het vullen van de flessen vindt blijkbaar plaats met een apparaat waarin drie flessen passen; die moeten er met de hand opgezet worden, vervolgens worden deze vacuüm gezogen, gevuld met koolzuurgas en afgevuld met bier. Waar vervolgens dop en etiket geplaatst worden is niet te zien.

Al met al heb ik dus wat vraagtekens bij deze brouwerij. Niettemin, als iemand nog eens in de buurt komt is het toch de moeite om een kijkje te gaan nemen, al was het alleen al voor de locatie en de museumspullen die her en der staan opgesteld.

Kees Emmen

Terug naar overzicht