Een reisje naar Canada

EEN REISJE NAAR CANADA

Introduktie: Den Ollandse Wittezoemer dacht op terugkeer van zijn vakantie (vakansie, de sjansaar J ) de grootste en de tweede grootste brouwerij van Achouffe te komen bezoeken. Maar de twee personen die hij wenste groeten waren er niet, ze waren een continent verderop… hier volgt het relaas van dit verhaal.

Brewery, Bed & Breakfast…

Wees maar gids in een kabouterbrouwerij… dikwijls is er in een groep steeds iemand die graag hoort zeggen « die kent er wat van » en dus steeds zijn hersens pijnigt om de een of de andere moeilijke vraag te stellen. Met 15.000 bezoekers per jaar worden er dus regelmatig moeilijke vragen gesteld. Onze gids Pol Gekyre werd het beu en loste het « mond vol tanden » probleem op een originele wijze op: hij begon zelf te brouwen, zodat hij nu over het brouwproces heel goed kan meespreken. Zijn Bieren die hij brouwt, de Witte Pol en de Zwarte Pol zijn héél lekker en de 20 liter die hij wekelijks brouwt vinden gretig aftrek in het kaffeetje van zijn Brewery Bed & Breakfast dat hij, samen met zijn vrouwtje Tine, uitbaat.

Persoonlijk ga ik jaarlijks naar het Quebecqiaanse Biermekka dat luistert naar de « Mondial de la Bière ». Een Bierfestivalletje dat juist voor en tijdens het eerste weekend van juni wordt georganiseerd. Dit festivalletje kent een opkomst van zo’n 80.000 bezoekers. Mijn reizen boek ik gewoonlijk tijdens het begin van het jaar. Twee weken voor ik vertrok besliste Pol om mee te gaan. Voor mij geen probleem en alzo zat Pol in hetzelfde Air-Transat vliegtuig van Brussel naar Montréal. Een paar dagen voor de vlucht dacht ik: « wat moet ik met deze PiPo nu aanvangen? Wat kan ik hem zinvol laten doen? »… Brouwen verdomme, in de oudste brouwkaffee van Montréal: « Le Cheval Blanc » gelegen in de « Rue Ontario ».

Jérôme Denys, Le Cheval Blanc en « Les Brasseurs RJ »…

De eigenaar van Cheval Blanc is Jérôme Denys. Jérôme en ondergetekende kennen elkaar al sinds 1992. Hieruit is ondertussen een goede band ontstaan.

Jérôme ontwikkelde héél goede bieren die hun inspiratie in België haalden. Hergisting dus. De brouwzaal van Jérôme werd destijds door Jérôme en Pierre Rajotte (niet onbekend voor de Roerstokkers) bedacht en gebouwd. Deze brouwzaal wordt nu nog steeds gebruikt en werkt héél eenvoudig & efficiënt. Dit kan Pol beamen. Jérôme kende met zijn brewpub zo’n succes dat zijn klanten hem vroegen om flessenbieren te produceren… De Canadese wetten zijn ietwat vreemd ( * ) en staan o.a. niet toe dat bier buiten een brouwkaffee worden geconsumeerd. Jérôme die aan de vraag wenste te voldoen zag zich dus verplicht om een tweede Cheval Blanc brouwerij op te starten in « rue St-Patrick » te Montréal  waar hij vaten en flessenbier produceerde. Hij vroeg toen ook om de recepturen van « LA CHOUFFE » en « Mc CHOUFFE » onder licentie te mogen brouwen. Dit werd hem toegezegd… want nog een eigenaardigheid van de Canadese wetgeving is als volgt: alle alcoholhoudende dranken die in een bepaalde provincie worden geproduceerd mogen vrij in die provincie worden verkocht, de buitenprovinciale alcoholhoudende dranken dienen via een provinciemonopolie hun weg naar de consument te vinden.

De twee distributiesystemen goed begrepen? Dus de originele CHOUFFE-Bieren zijn gedistribueert via de provinciemonopolie, de licentiebieren « Blonde d’Achouffe » en « Brune d’Achouffe » worden nu gebrouwen en uitsluitend in Québec gedistribueerd door « Les Brasseurs RJ », want ondertussen werd CHEVAL BLANC II verkocht aan Roger Jaar. Roger Jaar is waarschijnlijk de rijkste Palestijn die er rondloopt, hij woont in Miami heeft er meerdere activiteiten en hij heeft ooit een rondschrijven gestuurd naar alle micro-brouwerijen in Quèbec met de vraag of ze hun brouwerij niet wilden verkopen. Jérôme die het moeilijk had met twee brouwerijen heeft, net als brasserie GMT, op het voorstel toegehapt en is nu als productieleider te werk bij « Les Brasseurs RJ » een brouwerij dat een jaarproductie kent van 125.000 hl + (50.000 hl productie van de verleden jaar aangekochte brasserie Mc Auslan) … Technisch gezien zijn die 125.000 hl, geproduceerd in de vroegere locatie van GMT, een exploot, want het 18 HL brouwzaaltje van CHEVAL BLANC II en de 35 hl brouwzaal  van GMT  werden parallel gekoppeld. Om die 125.000 hl te halen wordt er om de 3 uur een nieuw brouwsel gestart, 7 dagen op 7,  zo goed als heel het jaar rond! Ik kan nog meer over « Les Brasseurs RJ » verhalen, maar dan wordt dit artikel te lang.

Witte Pol

Jérôme Denys is nu nog steeds eigenaar van het pand waar de originele Cheval Blanc is gevestigd, hij is met meer dan 80% hoofdaandeelhouder en verleden jaar verdubbelde de oppervlakte van CHEVAL BLANC. Sinds Jérôme Cheval Blanc II heeft verkocht heeft hij ook niet meer gebrouwen in zijn brouwkaffee en is het Eloi Deit die de roerstok heeft overgenomen.

Eloi vertelde dat zijn jaarproductie 750 hl bedraagt. Eloi dacht om een nieuw Tarwebier te brouwen, het werd de « Witte-Pol ». Na samenspraak met Pol Gekyre kwam Eloi er achter dat het nieuw tarwebier dat hij wilde brouwen in veel opzichten leek op de Witte-Pol. Het relaas van het brouwen laat ik aan Pol over. Wat ik weet is dat Pol dit jaar tot nu toe, in éénmaal meer heeft gebrouwen in Montréal dan in Mont. De dagproductie die Pol op 6 juni heeft gebrouwen in de brouwketels van Cheval Blanc was dan ook 940 liter. Het bier is bij het schrijven van deze regels aan het lageren. Volgens Eloi is de vergisting door het jonge « Belgian Wit » gist véél langzamer verlopen dan verwacht omdat in het receptuur van Pol niet wordt belucht… normaal, Pol overgiet zijn 20 liter brouwsels en de luchtcontact is voor deze beperkte volume voldoende voor een goede gisting. Bij 940 liter is dit natuurlijk wat anders. Verder meldt Eloi dat de smaak héél lekker is, wat fenolen en eucalyptus waarneemt en dat de gebruikte curaçao en citroenschillen nu sterker worden waargenomen dan in het begin.

Cheval Blanc: een paar opvallende technische punten

Het meest vernuftige in heel de zaak was de opbergruimte van de looptrede: onderaan een podium in het Kaffee. Ik heb daar alle foto’s van genomen omdat ik het zo vernuftig vond. Een bruikbaar idee voor iemand dat een kaffeeinterieur ontwerpt met een verhoogd podium (komt voor de gezelligheid veel voor en natuurlijk ook om er muzikanten op te laten treden).

De verwarmingseenheid voor de kookketel bestaat uit twee elektrische verwarmingselementen van 16,5 kW elk. Niet te verwonderen want elektriciteit is heel goedkoop in Québec, ze hebben er enorme stuwdammen (de grootste is 80 km lang!) die HydroQuébec benut voor elektriciteitswinning. Deze maatschappij produceert zo veel « hydroelektriciteit » dat ze het overtollige aan de USA verkopen.

De gerstemout komt van Malterie Frontenac, twee jonge bierliefhebbers die geen brouwerij wilden opstarten, maar wel een ambachtelijke mouterij, waar de mout nog handmatig met de schop wordt gekeerd.

Québec: wat ons zoal opviel

In de Pub St-Alexandre te Québec City plaatsen ze ballonnen over de kraan om hun kranen overnacht te vrijwaren van de « vliegendepot ». Als je bedenkt dat hier te lande menige tappers de kraan gewoon in het bier houden…

Hygiënisch wordt er wel getapt, alle cafés beschikken er over een glazenwasser dat uitsluitend dient om glazen te reinigen. Jammer genoeg krijgen de glazen de tijd niet om te koelen en wordt het bier soms in zeer warme glazen geschonken.

Tappen met een mooie schuimkraag kunnen ze in Québec niet. Of is het omdat de consument dit zo wenst en hun glas liever tot het randje vol wensen zien. Al eens een bomvol glas pils gezien? Er smakelijk uitzien is wat anders. In de tijd van INBEV werd op festivals hierop de aandacht getrokken en werden er aan het publiek tapcursussen gegeven. De Brazilianen willen dit, om bezuinigingsredenen, blijkbaar niet meer.

( * ) Vreemde wetgeving 1: Zelfs op terrassen van cafés mag niet worden gerookt. De buurman heeft het recht om dit aan te klagen wanneer hij niet passief wenst te roken, zelfs al woont hij op de 4^e verdieping.

( * ) Vreemde wetgeving 2: Op de bus van Québec naar Montréal mag dan, tijdens de 250 km lange rit geen fles wijn of bier worden gedronken. Dit wordt gewoon in beslag genomen. Wat ons natuurlijk, ook is overkomen.

From Mont to Montréal,  Brewery Inter-Pol @ Brasserie Le Cheval Blanc.

Chris Bauweraerts