Terug naar overzicht

Verslag vakantie 2012

september 2012
Door: Huub Soemers

VERSLAG VAKANTIE 2012


Duitsland, Tsjechië & Polen
De laatste jaren gaan Els en ik in mei of juni meestal voor een dag of tien richting Duitsland of Oostenrijk. Zoals jullie in voorgaande reisverslagen hebben kunnen lezen komen we tijdens dit soort reizen (toevallig) regelmatig bij bierbrouwerijen terecht. Ook dit jaar was dit het geval. Ook bezoeken wij tijdens dit soort reisjes meestal wel een locatie die iets met de 2e wereldoorlog heeft te maken. Zo waren we al eens op het Zeppelinfeld in Neurenberg, waar de nazi’s hun massabijeenkomsten hielden en in concentratiekamp Mauthausen in Oostenrijk vooral berucht om de steengroeve waar talloze slachtoffers van diezelfde nazi’s de dood vonden. Omdat vooraf al vast stond dat we ook dit jaar weer Bamberg zouden aandoen had ik via internet al een afspraak gemaakt om de plaatselijke mouterij van Weyermann daar te bezoeken.
 
Bamberg
Zondagmorgen reden we niet al te vroeg richting Duitsland en kwamen na een voorspoedige reis laat in de middag aan in een van de mooiste steden van Europa. Als bierliefhebber kom je in Bamberg zeker aan je trekken met maar liefst negen brouwerijen op een paar vierkante kilometer. Nadat we onze spullen op de hotelkamer hadden achtergelaten wandelden we tegen de avond richting altstad waar we vlak bij het oude raadhuis van een heerlijke maaltijd genoten met uiteraard een voortreffelijk Duits Weiss-bier. Nee helaas voor mij geen Rauchbier, dat vind ik echt niet te pruimen! Ik voel me daar ook niet meer schuldig over sinds ik een aantal jaren geleden bij brouwerij Fesla een aantal stamgasten hoorde vertellen dat het Rauchbier enkel maar voor toeristen wordt gebrouwen. Uiteraard zijn er dan weer van die wijsneuzen die zeggen dat je het Rauchbier moet leren drinken, maar voor mij dus geen bier meer met het aroma van een volle asbak, als je voor hetzelfde geld van een ander heerlijk biertje kunt genieten! Na ons avondmaal wandelenden we door de prachtige stad rustig terug naar ons hotel want de volgende morgen was het voor mij weer vroeg dag i.v.m. mijn bezoek aan mouterij Weyermann.
 
Mouterij Weyermann
Nadat ik alleen had ontbeten (Els lag nog lekker in bed) reed ik met de auto richting mouterij waar ik me om klokslag negen uur bij het kantoor meldde. Ik had verwacht om daar bij een groep te zullen moeten aansluiten, maar tot mijn verbazing werd ik welkom geheten door Christoph Matheis die mij vertelde dat hij mij door de mouterij zou gaan rondleiden. Een bijzonder leuke en leerzame ervaring zou later blijken. Christoph vertelde mij dat hij eigenlijk werkzaam was bij de fabriek van Weyermaan in Hassfurt, waar voornamelijk in hele grote hoeveelheden pilsmout wordt gemaakt. In Bamberg volgt hij een interne opleiding als bedrijfsleider. Nadat we het schitterende en monumentale kantoorpand hadden bekeken en Christoph e.e.a. over het ontstaan van mouterij Weyerman had verteld liepen we de uit 1879 daterende fabriek in en liet hij mij de verschillende afdelingen zien. Opvallend was het feit dat alles maar dan ook werkelijk alles in de fabriek rood en geel is gekleurd! Zelfs de wandtegels in de kiemafdeling zijn geel en de voegen rood! In Bamberg wordt de gerst traditioneel gemout. Dat wil zeggen: 24 uur weken, ongeveer 5 dagen kiemen en afhankelijk van het type mout 24 uur eesten! Normaal gesproken mag je in de fabriek van Weyermaan geen enkele foto maken, maar toen ik Christoph vertelde dat ik een stukje in ons clubblad wilde publiceren mocht ik één foto maken van de imposante eesttrommels. In deze grote draaiende trommels wordt de mout onder hoge temperaturen af ge-eest totdat hij aan de gestelde specificaties van smaak en kleur voldoet. Een zeer secuur werk wat onder hoge temperaturen plaats vindt. In 2002 kwam men hier achter toen de eestafdeling in brand vloog en de schade maar liefst 1 miljoen Euro bedroeg. Nu kan dit bijna niet meer gebeuren omdat er op de eestinstallaties een blusvoorziening is gemaakt, die indien nodig de eesttrommel in luttele tijd vol met water kan laten stromen. Nadat we de mouterij hadden bezocht namen we ook nog een kijkje in een apart gedeelte van de fabriek waar men kleurstof maakt om b.v. bier donker te kleuren, dit echter zonder de smaak van het bier negatief te beïnvloeden. Het wordt gemaakt van kleurmout waarvan men een beslag maakt en dit vervolgens d.m.v. een traditionele filterkuip filtert. Hierna gaat het wort door een zogenaamde verdamper die er het water grotendeels uit haalt. Vervolgens wordt de gitzwarte siroop verpakt in kleine flesjes voor de thuisbrouwer en in grote jerrycans voor de commerciële jongens! Deze kleurstof voor je bier is overigens ook verkrijgbaar bij onze adverteerder Brouwland. Na het bezoek aan de Sinamar-afdeling bezochten we als laatste de proefbrouwerij waarover Weyermann beschikt. Werkelijk een lust voor het oog! Nadat Christoph en ik hier nog samen een heerlijk biertje dronken ging ik samen met mijn gastheer op de foto en nam hij mij als laatste mee naar de verpakkingafdeling waar de mout razendsnel in zakken van 25 of 50 kg wordt verpakt. Nadat ik nog een zak speciale Weissmaltz had gekocht nam ik afscheid van Christoph en ging weer snel naar het hotel waar Els inmiddels weer terug was van haar ontbijt. Tegen de middag begaven we ons weer richting binnenstad en gingen op zoek naar (hoe kan het ook anders) weer een brouwerij. Voor de afwisseling liepen we naar een brouwerij die net even buiten het centrum van Bamberg ligt en genoten in de Biergarten van brouwerij Mahrs van een heerlijk glas Weissbier met Bamberger Bratwurst mit Sauerkraut. Wat kan het leven toch mooi zijn! Met weer een volle maag liepen we terug naar het oude centrum van Bamberg rechtstreeks naar de winkelstraat waar Els haar hartje kon ophalen. Na de nodige winkels te hebben gezien zochten we een zonnig terras op om bij te komen van al onze inspanningen, uiteraard ook weer onder het genot van een heerlijk Germaans biertje. Op het eind van de middag gingen we even terug naar het hotel om ons op te frissen en brachten voor het avondmaal een bezoek aan brouwerij Klosterbrau. Deze uit 1533 stammende (oudste) brouwerij van Bamberg ligt erg mooi aan de rivier de Regnitz die dwars door Bamberg stroomt. Net zoals bij al die andere brouwerijen/Gaststätte is ook hier het eten werkelijk voortreffelijk en in verhouding met de meeste restaurants in Nederland erg goedkoop. Na het eten maakte we nog een mooie wandeling door het oude Bamberg en zochten niet al te laat weer ons hotel op want de volgende dag moesten we naar Tsjechië.
 
Pilzen
Met behulp van onze Tom-Tom (wat moet je toch zonder zo’n ding) zaten we in een paar uurtjes in Pilzen, bierstad nummer één van Tsjechië. Na het inchecken wandelde we het hotel uit en liepen tot mijn verrassing (en die van Els) zo het biermuseum binnen. Helaas was dit niet erg geschikt voor rolstoelen dus na een paar foto’s te hebben genomen zette we onze wandeltocht voort naar het centrum van Pilzen. Een schitterend centrum waar de tijd heeft stil gestaan. Na een wandeling langs mooie oude gebouwen, de nodige winkels en een bezoek aan de Synagoge van Pilzen (de op twee na grootste Synagoge ter wereld) zochten we een leuk restaurantje aan het water op waar we genoten van een heerlijk diner in een bijzonder gezellige sfeer. Na nog een paar heerlijke Pilsner Urquelle van het vat te hebben gedronken zochten we weer ons hotel op, want morgen was het weer vroeg dag i.v.m. ons bezoek aan brouwerij Urquelle.
 
Pilsener Urquelle
Na het ontbijt begaven we ons richting brouwerij Urquelle. Amper 500 meter van ons hotel. Wat een toeval toch allemaal! Nadat het meisje achter de balie van het bezoekerscentrum ons nogmaals had benadrukt dat de rondleiding door de brouwerij ook voor rolstoelen goed mogelijk was, kochten we een ticket en wachten op wat komen zou. We sloten aan bij een groep die een Engelstalige rondleiding zou krijgen. Het brouwerijterrein is zo groot dat de excuriegroepen in grote stadsbussen worden rondgereden. Als eerste deden we de bottelarij aan. Een gigantisch complex waar het bier in 2 verschillende zones wordt gebotteld. Een bottellijn bottelt het bier voor de export in wegwerp flessen, terwijl in het andere gedeelte van het gebouw het bier voor de lokale markt in traditionele statiegeldflessen wordt afgevuld. Alles gaat in een duizelingwekkend tempo! Nadat we weer in de bus waren gestapt ging het richting brouwhuis. Eerst kwamen we in een gedeelte waar audio & visueel nog eens uit de doeken werd gedaan hoe Josef Groll in 1842 startte met ondergistend bier brouwen en hoe men dit anno 2012 nog steeds doet. Na de voorstelling begaven we ons richting de nieuwe brouwzaal waar naast het moderne rvs ook nog steeds koperen ketels worden gebruikt. Zoals in een goede brouwerij gebruikelijk waren de ketels volop in bedrijf en rook je het beslag al van ver! Na het bezoek aan de moderne brouwzaal brachten we ook nog een bezoek aan de oude brouwzaal met twee heel lange rijen brouw/kookketels en evenveel traditionele filterkuipen. Een magnifiek gezicht zoveel koperen ketels op een rij. Werkelijk een van de mooiste brouwerijen die ik ooit heb gezien en dat zijn er inmiddels al heel veel! Nadat we ons aan al dat moois hadden vergaapt vertelde de gids ons dat hij het beste gedeelte van de excursie voor het laatst had bewaard! We volgende hem door een lang gangenstelsel tot diep onder de grond waar de temperatuur tot 6 graden Celsius was gedaald. Gelukkig hadden we een trui meegenomen. Op een bepaalde plek vooraan in het gangenstelsel stonden een aantal houten vaten opgesteld waar volgens onze gids het bier lag te gisten. Hier genoten alle deelnemers aan de excursie van een ongefilterde en ongepasteuriseerde Pilsener Urquelle die wat smaak en aroma zijn weerga niet kent. Wat een heerlijk bier! Uiteraard realiseerde ik mij dat e.e.a. puur voor de toeristen in stand wordt gehouden en dat het overgrote deel van het gistende bier ook bij brouwerij Urquelle in rvs Apollo’s wordt gelagerd. Toch een hele leuke belevenis die indruk maakte op mij en Els. Nadat we afscheid van onze gids hadden genomen kochten we in de giftshop nog wat bier, glazen en een T-shirt en dronken in het schitterende proeflokaal nog een heerlijk biertje van de tap. Na ons brouwerijbezoek zochten we weer het centrum van Pilzen op waar we de dag afsloten zoals de dag ervoor.
 
Boheemse hop en mineraal water
De volgende morgen vervolgde we onze reis naar het noorden van Tsjechië en wel richting Zatec, het hart van de Boheemse hopstreek waar de beroemde Saaz-hop vandaan komt. Waarschijnlijk ligt het aan de route die onze Tom Tom had gekozen, maar de hoeveelheid hopvelden viel mij in ieder geval behoorlijk tegen. Wie hier hopvelden verwacht net zoals in Beieren tussen Neurenberg en München komt bedrogen uit! Popperinge komt meer in de buurt wat omvang betreft. Na een bezoekje aan het mooie plaatsje Zatec reden we richting Karlovy Vary, beter bekend als Karlsbad een schilderachtig stadje wat vooral dankzij de aanwezigheid van heetwaterbronnen bekend is als kuuroord. Beroemdheden als Napoleon en Mozart gingen ons voor en bezochten in een ver verleden al dit beroemde kuuroord! Nadat we een mooi hotel in het centrum pal aan de rivier de Tepla hadden gevonden, maakten we een wandeling over de promenade langs deze rivier en bezochten zo bijna alle bronnen. Uiteraard kochten we onderweg een speciale drinkbeker waarmee we het water bij elke bron konden drinken. Helaas was mijn dorst al na de 1e bron als sneeuw voor de zon verdwenen. Wat een afschuwelijke rotsmaak! Gelukkig was vlakbij een zonnig terras waar ik de smaak van zout en rotte eieren wegspoelde met een heerlijk koel glas Tsjechische pils. Op biergebied stelt dit plaatsje helaas niets voor. Wel bevindt zich hier de likeurfabriek van Becherovka, de nationale drank van Tsjechië, waarvan jaarlijks 18 miljoen liter in Karlsbad wordt gefabriceerd. Minder gezond dan het mineraal water maar wel veel lekkerder!
 
De 2e wereldoorlog
Zoals ik aan het begin van dit stukje al aangaf bezoeken we tijdens onze reisjes in West-Europa ook altijd wel een plek die iets met de 2e wereldoorlog heeft te maken. Dus na 2 dagen “kuren” in Karlsbad vervolgde we onze weg naar het oosten van Tsjechië en bezochten daar het plaatsje Terezin, beter bekend als Theresienstadt en onlosmakelijk verbonden met de 2e wereldoorlog. De stad is een vestingstad en heeft de vorm van een achthoekige ster en lijkt hierdoor erg op vestigingssteden als b.v. Heusden en Naarden. In 1941 evacueerde de SS de gehele bevolking van Terezin en richtte de stad in als getto voor Joden. Na ons bezoek aan het grote getto, de kleine vesting en het crematorium wat vlak buiten het grote getto ligt en nog volledig in takt is, waren we diep onder de indruk van wat zich hier nog niet zo heel lang gelden allemaal heeft afgespeeld. Van de 140.000 vrouwen, mannen en kinderen die in Theresienstadt zijn aangekomen zijn er meer dan 100.000 door de nazi’s vermoord! Omdat we inmiddels heel erg dicht bij de Poolse grens zaten ontstond avonds tijdens het diner in ons hotel het idee om de volgende dag maar meteen door te reizen naar nog een memorabele plek van de 2e wereld oorlog, namelijk Auschwitz! Vorig jaar was onze reis daarheen letterlijk en figuurlijk in het water gevallen door de enorme regenval die het merendeel van dit concentratiekamp in 2011 had blank gezet. Ondanks de rit van meer dan 500 kilometer die we voor de boeg hadden, besloten we om de dag erop naar Oświęcim (Poolse naam van Auschwitz) af te reizen. Tegen de avond kwamen we aan bij ons hotel waar in het verleden een groot aantal beroemdheden de nacht hebben doorgebracht. Bij het restaurant hing een soort “hall of fame” met daarin foto’s van beroemde gasten die ons waren voor gegaan, zoals de voormalige president van Frankrijk Jacques Chirac, Boney-M en onze “Prins Pils” met zijn mooie prinsesje Maxima. We besloten na het avondeten niet al te laat naar bed te gaan omdat we de volgende morgen al vroeg naar het kamp wilden vertrekken. Op biergebied stelt Polen helaas (nog) niet zoveel voor, dus een avondje vroeg naar bed valt dan op zo’n moment ook niet al te zwaar. Zeker toen bleek dat men in het hotel enkel “Tyskie” pilsener van het vat had. Nee, voor speciaal bier hoef je dus (nog) niet naar Polen!
 
Auschwitz
Na het ontbijt reden we de volgende ochtend in een paar minuten naar Auschwitz-I en waren hierdoor de grote meute enigszins voor. We besloten het kamp op eigen houtje en tempo te bezichtigen. Het merendeel van de bezoekers loopt met een koptelefoontje achter een gids aan, maar dat leek ons minder praktisch gezien het feit dat wij een rolstoel bij ons hadden. Nadat we onder de beroemde poort (Arbeit macht frei) van de voormalige Poolse kazerne waren door gelopen, werden we beiden toch nog enigszins onverwacht overvallen door een vreemd en beklemmend gevoel. Eindelijk waren we dan op de plek waar in de periode van 1940 tot 1945 zoveel mensen door de nazi’s om het leven zijn gebracht. De details zal ik jullie besparen want het blijft ten slotte een vakantieverslag in een clubblad van een bierbrouwervereniging, maar dat het een hele diepe indruk op Els en mij heeft gemaakt staat als een paal boven water. Ik kan het iedereen aan raden om ook eens een bezoek aan Auschwitz te brengen. Elk jaar weer worden de records qua bezoekersaantallen verbroken. Ondanks de overstroming van vorig jaar bezochten ruim 1,4 miljoen mensen in 2011 het voormalige concentratiekamp. Na een paar uur door Auschwitz-I te hebben gelopen gingen we daarna naar Auschwitz-II, beter bekend als Birkenau! Hier werd op een plek van amper twee vierkante kilometer het merendeel van de ruim één miljoen voornamelijk Joodse mensen vergast. Een erg vreemd gevoel om op een plek te staan waarover je zoveel hebt gelezen en in documentaires hebt gezien. Een macabere plek waar ooit mensen om het leven zijn gebracht omdat ze Joods waren! Na het indrukwekkende bezoek aan beide kampen reden we op het eind van de middag weer terug naar ons hotel en hebben daar de rest van de middag op het terras gezeten en bijna over niets anders meer gepraat dan over de dingen die we die dag hadden gezien. De volgende morgen besloten we weer richting Nederland te rijden. Na een overnachting in de voormalig Oost-Duitse stad Leipzig (waar ik nog een aantal flessen vakantiebier heb gekocht die jullie de komende clubavond kunnen proeven), kwamen we tegen de avond weer aan in Tilburg.
 
Huub Soemers

Terug naar overzicht