Terug naar overzicht

Dat glas ruikt naar hond!

december 2007
Door: Fon de Laat

DAT GLAS RUIKT NAAR HOND!

 

Heeft u dat ook wel eens? Ben je ergens op visite, vragen ze of je een biertje lust en of je er een glas bij wilt. Een lekker flesje pils of bier staat weldra samen met een keurig omgespoeld glas – waar de waterpareltjes van aflopen - voor je op de tafel. Na de eerste slok proef je het al. Bij mensen die ik niet zo goed ken vraag ik op een subtiele manier of ik het glas nog even mag omspoelen omdat “het bier niet zo goed wil schuimen”. Maar in een wat meer vertrouwde omgeving zeg ik het gewoon. “Dat glas ruikt naar hond!” Soms kijken ze me dan een beetje vreemd aan maar ook een aantal doorgewinterde bierdrinkers kent dat fenomeen. Het is daarbij zeker niet de bedoeling om hiermee “moedertje de vrouw des huizes” te beledigen vanwege haar vermeende onhygiënische activiteiten, je kunt er namelijk niet altijd iets aan doen. Maar hoe komt dan die reuk aan dat glas? In de  Quest van oktober 2007 las ik het volgende artikel:

De veroorzakers van natte-honden-lucht zijn ondermeer dimethyltrisulfide, fenol, p-cresol en aldehyde. Althans, volgens de spectrometer, want Deense onderzoekers hebben een paar jaar geleden voor de grap een natte hond in zo’n dure materiaalanalysemachine gezet. Alles voor de wetenschap! In tegenstelling tot katten zwemmen honden graag en veel. Handig: ze hebben klieren die een vettige afscheiding produceren zodat het water makkelijker van hun vacht druipt. Het is de afscheiding die bij contact met het water de beruchte geur produceert. Je kunt het ook ruiken in een vettig glas waarin je water giet. (tot zover dat artikel)

Ook al gaat een glas schoon de kast in, dan kan het zijn dat de kast, of de inhoud daarvan, na langere tijd luchtjes maar ook vetten afgeeft die in de lucht terechtkomen en op het glas slaan. Denk bijvoorbeeld aan boenwas of iets dergelijks.  Na gebruik laat ik mijn glazen altijd even in een badje met soda staan. De witte aanslag verwijder ik met een schoon sponsje, spoel ze goed en droog ze met een vezelvrije doek af. Geen pareltjes meer op het glas, geen luchtjes en een prachtig hangende schuimkraag. Het zou toch jammer zijn dat jouw smaakvolle bier, wat met zoveel zweet en tranen is gebrouwen, verpest zou worden door een onverzorgd glas.

 

Fon de Laat

Terug naar overzicht