Overschuimers 10-2007

Overschuimers

Wie de roerstok kan hanteren moet ook een kwast kunnen vasthouden, althans in onze vereniging is dat zo. Onder het motto: “ niet lullen maar poetsen” toog Pol dan ook opgewekt naar het nabij gelegen Udenhout om aldaar mee te helpen met het schilderen van kasten. Niet in het bezit zijnde van een Tom Tom moest hij de hulp inroepen van de routeplanner die gratis ook heel aardig de route duidelijk maakt. Alleen bleek het laatste stukje niet helemaal te kloppen, wat onverwacht door de voorzitter werd opgevangen die Pol wat heen en weer zag karren op een plek vlakbij de bestemming maar toch op voldoende afstand om nog een avond op een kaal industrieterrein door te brengen. Met hulp van de voorzitter werd de loods gevonden waar de fraai getimmerde kasten deels gemonteerd, uit de bus konden worden geladen. Na enig schuurwerk hadden Theo, Kees en Pol voldoende stof in de longen om nog een avondje te kunnen ouwehoeren. In de slagschaduw van een gigantische betonspuitwagen, die ongetwijfeld een betere, meer officiële naam heeft, werd menig sterk verhaal opgedist. En na het duchtig verven een biertje natuurlijk.

De muziek in de hal was overduidelijk van origineel Brabantse snit. Veel volkszangers, wel met Amsterdamse Hazes galm maar Brabants accent, vertolkten hun liefdesleed, want dat is wel het meest bezongen onderwerp. De rijmelarij is daarbij niet altijd even origineel, toch vooral ”ik hou van jou en blijf je trouw, de lucht is blauw, “ en varianten daarop, maar na verloop van tijd betrap je jezelf er toch op dat je mee gaat blèren. Originele uitschieter was het vrij directe chanson getiteld: “wat ben je lelijk van dichtbij” ,waarmee de zanger ongetwijfeld wel succes heeft geoogst maar geen vrienden gemaakt, zeker niet van de vrouwelijk kunne.

Het schildert wel lekker weg zo, dat wel. We praten onder andere over de mogelijkheden om rijk te worden. Dat blijken er veel te zijn maar net niet weggelegd voor Pol. Beton maken is wel een goede manier maar daar heeft Pol dan weer geen verstand van.

En dan blijkt de avond toch wel erg herfstachtig ineens. De auto die toch een half jaar geleden nog is gewassen, is naast bedekt met vuil ook bedekt met vocht. Thuisgekomen overweegt Pol de kachel even aan te doen maar omdat Al Gore zo benadrukt heeft dat het met de ijsberen niet best gaat, besluit hij om milieu en portemonnee te sparen, dat maar niet te doen. Of het ecologisch verantwoord is weet Pol niet maar hij pakt maar een lekker bokbiertje om toch warm te blijven. De ijsberen zullen er niet onder lijden want die lusten toch geen bokbier. Of alleen de bok, maar die lopen dan weer niet rond op de Noordpool, of was het de Zuidpool waar die beren hun broodjes smeren.

Ach, na een lekkere warme douche om het stof en de verfresten te verwijderen, maakt het ook allemaal niet meer zoveel uit. Ook niet het gegeven, dat je niet rijk wordt met gewoon je werk doen. Geld maakt best gelukkig natuurlijk maar gelukkig draait het niet alleen om geld. Ook leuk is een avondje klussen met mensen die je al jaren kent. En dan is de Roerstok nog niet zo´n  slechte plek, tussen de brouwers is het goed toeven, en verven kunnen ze ook nog.

Pol de Schuimer