Overschuimers 04-2009

Overschuimers

Plagiaat!!!!!, dat was natuurlijk de eerste gedachte die opkwam bij Pol toen hij op de laatste clubavond werd geconfronteerd met een gastspreker die zich voorstelde als…..Pol.

Omdat deze Pol werkzaam is in de psychiatrie kon hij zich niet voorstellen, dat hij acuut psychotisch was geworden, dat zou hij dan toch moeten herkennen. Dus dat daar een onbewust gematerialiseerde versie van zichzelf stond leek hem niet aannemelijk. De andere Pol moest het evenals deze schrijvende versie doen met een minder dan gemiddeld aantal centimeters maar hij had duidelijk voor op deze versie, dat hij nog de “zwarte Pol” kon brouwen. Deze Pol moet het doen met de “grijze Pol” en of daar een markt voor is?

De chronische te laat kom ziekte van Pol verhinderde het vormen van een compleet beeld maar hij meent begrepen te hebben, dat de Zwarte Pol vlakbij LaChouffe gevestigd is en daar zijn bier brouwt.

Dan was er ook nog iets met Maple Syrup, wat in dit bier was gedaan. Het prijzige ahornsap, ingedikt tot stroop, schijnt een extra dimensie te kunnen geven aan bier.

De ervaringen van Pol met deze stroop zijn van een andere aard. Toen hij nog een zwarte Pol was, toog hij met vrienden naar de Verenigde Staten om zich aldaar te vergapen aan de natuur, die is zeker spectaculair te noemen. Bryce Canyon bijvoorbeeld is iets wat je normaal gesproken nog in je mooiste dromen niet bedenkt maar ligt daar in al zijn rood getinte schoonheid gewoon te liggen. Vreemde rotsformaties, prachtige kleuren, het is echt een wonder.

De volgende dag moet er echter ook weer gegeten worden, ontbijten in Amerika doe je bij voorkeur in een restaurant, of wat daar voor door moet gaan want ook McDonald’s valt daaronder. Het ontbijt kan bestaan uit gebakken aardappelen maar ook uit de Amerikaanse versie van wat wij pannenkoeken noemen, de pancake.

De pancake nu is een vergissing van een heel tragische aard. Op ons bord werd een dikke sponzige, net – niet - brij gedeponeerd in ronde vorm. Het kleffe geval werd vergezeld van een (vanzelfsprekend plastic) flesje met de door de sprekende, zwarte Pol blijkbaar zo gewaardeerde Maple Syrup. Het flesje bevatte een licht zoete substantie die zich verhoudt tot onze ferme Hollandse stroop als de reeds ten grave gedragen Buckler tot Westmalle. Een laffe, nauwelijks zoete, stroop werd over de sponzige spatlap gegoten. Het resultaat was een darmkrampwerkende nachtmerrie bij dag. Gecombineerd met de slappe koffie die ongelimiteerd te verkrijgen is in de vorm van de “refill” een ontbijt dat garant staat voor een totale ontregeling van de darmperistaltiek.

Met zijn vieren in een huurauto vereist dat een goede verstandhouding want regelmatig ontsnapt er een zucht van verlichting uit lagere regionen.

In afwachting van de bruine Pol.

Pol de Schuimer