Op bezoek bij de thuisbrouwerij van Herman Beeke

Op Bezoek Bij DE Thuisbrouwerij van……

Herman Beeke

Koud

Het is bitter koud op het station van Eindhoven en het wordt nog veel kouder als uw verslaggever op de bij de N.S. gehuurde fiets stapt (penningmeester mag ik ff claimen?).

Onderweg naar de thuisbrouwerij van Herman Beeke voelen de vingers binnen de handschoenen als bevroren frietjes in de diepvries. Het onbeschermde voorhoofd van de reporter voelt pijnlijk aan nu het op de rand van bevriezing verkeert maar we zijn niet van porselein en trappen dapper door. Met enige hulp van een vriendelijke meneer die zelfs zijn vrouw belt om even op de computer te kijken waar het genoemde adres zich precies bevindt is de brouwerij toch vrij snel gevonden. Bij toeval stapt Herman net naar buiten om de bostel in de container te gooien dus het huis is snel gevonden. Anders had de bekende geur van kokende wort toch wel naar de juiste plek geleid. De damp die op deze koude winterdag naar boven krinkelt, verraadt de plaats delict toch wel.

Slecht begin

De dag was wel slecht begonnen maar daar had de kou niets mee van doen. Het bezoek was wat eerder gepland maar omdat uw reporter zijn fietssleutel kwijt was leek het bezoek al bij voorbaat niet mogelijk. Zonder fiets is het leven erg moeilijk, er moest dus alles op alles gezet worden om de sleutel terug te vinden. Gelukkig viel me net op tijd te binnen, dat ik de sleutel al eens eerder per ongeluk had weggegooid. De fietssleutel ligt namelijk gevaarlijk dicht bij het oud papier en inderdaad, ook deze keer vond ik na drie kwartier van vertwijfeling de sleutel terug in de papiercontainer. Leve de gescheiden afvalbakken, anders had ik het ding misschien wel tussen de rottende vissenkoppen vandaan moeten plukken, nu bleef het bij graaien tussen oud maar schoon papier.

Karmeliet

Herman brouwt vandaag de triple Karmeliet van het brouwpakket. Herman is een actieve brouwer die bijna maandelijks wel een keer brouwt, op het hoogtepunt van de zomer niet maar daarbuiten toch zeer regelmatig. Hij heeft niet direct een favoriet biertype maar probeert zoveel mogelijk verschillende types te brouwen.

De eerste die me begroet is echter niet Herman zelf maar zijn nogal fors uitgevallen Rottweiler die, hoe kan het ook anders bij een brouwer, vernoemd is naar een bier en vrolijk kwispelend komt als je “Chouffe” roept. Het bijbehorende bier brengt hij nog net niet maar wie weet gaat hij dan nog leren want hij zit tenslotte op school en doet nu de cursus “speuren”. Dan moet de cursus serveren toch ook mogelijk zijn.

Chouffe zal tijdens het bezoek gezellig aanwezig blijven. Gelukkig komt zijn staart niet in de brander die midden in de keuken van Herman zijn best staat te doen om 20 liter Karmeliet in wording aan de kook te brengen.

Handigheidjes

Iedere thuisbrouwer heeft wel zijn eigen handigheidjes gevonden om het brouwen wat makkelijker te maken. Herman heeft zijn brander heel stabiel en op comfortabele hoogte gezet door drie bierkratten te stapelen. Daarop heeft hij een plank waarin de randen zijn uitgefreesd zodat de plank goed op de kratrand valt. Aan de bovenkant zijn ook openingen gemaakt waarin de poten van de brander vallen. Simpel maar heel functioneel. Ook opvallend is het fraaie kleine digitale weegschaaltje, gekocht bij Brouwland, om kruiden en hop af te wegen.

Dat Herman een technische achtergrond heeft, helpt er wel aan. Hij heeft een ingenieus systeem van koperen buis waarmee hij in een oogwenk een hevelfilter construeert maar deze ook net zo snel weer uit elkaar kan halen om schoon te maken.

Ook heel handig en eigenlijk simpel te maken is een koperen peilstok in T-vorm, hierop heeft hij streepjes gegraveerd die de inhoud van de ketel weergeven. Een keer meten en dan weet je precies hoeveel er in het vat zit. Door de T-vorm blijft de peilstok gewoon op de rand van de ketel liggen.

Docent

Herman heeft een opleiding in de elektrotechniek en is bevoegd om les te geven. Momenteel werkt hij in het bedrijfsleven, hij werkt in Den Bosch, maar hij ziet wel kansen om op termijn toch les te gaan geven, iets wat hij graag zou willen.

Herman komt oorspronkelijk uit Zeeland maar is 11 jaar geleden in Eindhoven gaan studeren en daar blijven hangen.

Het huis wat hij nu bewoont heeft hij pas sinds een half jaar. Hij is er erg blij mee en dat is te snappen want hij heeft de beschikking over een grote woonkamer, ruime keuken en….. een eigen brouwkamer waar hij zijn bieren laat vergisten. Natuurlijk in een kast met temperatuurregeling, met behulp van een kamerthermostaat en een verwarmingselement waarop hij zelf een extra koeler heeft gemonteerd, blijft de gisting onder controle.

Voorlopig blijft het bij bovengisting maar in de toekomst sluit Herman een ondergistend bier niet uit. Hij heeft in zijn nieuwe woning immers ook de beschikking over een schuur die daarvoor in de winter wel geschikt is. Met dit weer zou overigens een ijsbier ook geen probleem zijn.

Brabant

Zoals al gezegd komt Herman uit Zeeland en hij is zijn brouwcarrière begonnen bij de Deltabrouwers maar in Brabant heeft hij zich steeds verder bekwaamd in de edele brouwkunst. Hij brouwt altijd 20 liter, dat is nog een beetje handig te hanteren. Mocht het een keer wat minder zijn dan is het ook geen ramp, al is het soms natuurlijk wel jammer als je een heel lekker bier hebt, dan zou je willen, dat het meer was natuurlijk.

Bestuur

Het mag bekend verondersteld worden, dat Herman in het bestuur zit. Hij vindt het gezamenlijk brouwen een van de leukere activiteiten en wil zich sterk maken voor het bevorderen van de activiteit van de leden. De nadruk mag meer komen te liggen op het brouwen zelf wat hem betreft.

Orval

Bij hemzelf lukt het brouwen in ieder geval prima. Het bewijs hiervan wordt geleverd als hij een zelfgebrouwen Orval schenkt. Een bier wat door ondergetekende in de originele vorm zeer wordt gewaardeerd. De versie van Herman doet er niet voor onder. Met behulp van de originele gist die hij hiervoor heeft opgekweekt, heeft hij een fantastische imitatie gemaakt. De typische geur van Orval, de kleur, de bitterheid (mede bereikt door dry-hopping).

Een mooi eind van dit bezoek en na zo’n aangenaam biertje deert het niet dat de tocht terug nog onder Siberische condities aanvaard moet worden. Gelukkig doet de trein terug het ook nog, wel jammer dat ik thuis geen Orval heb, die zal ik dan zelf moeten maken, het recept is gelukkig onderweg.

Paul Langenberg